Branża gier komputerowych od wielu lat rozwija się bardzo dynamicznie. Co roku jej wartość wzrasta około 8 %, a jej aktualna wartość jest szacowana na 90-100 miliardów dolarów. W samej Polsce jest ok. 13 mln graczy, a w skali światowej jest to 2.5 miliarda. W samych Stanach Zjednoczonych gra ponad 241 mln osób, z czego 59% to mężczyźni a 41% to kobiety. To pokazuje, jak wielkie jest zainteresowanie grami komputerowymi, ale czemu tak jest?
Czemu ludzie grają w gry?
Gry mają kilka aspektów, które sprawiają, że chcemy wracać do grania. Nad grami pracują rzesze specjalistów, których zadaniem jest utrzymać nas jak najdłużej przy danym tytule. Wpływ na nasze zainteresowanie grami ma na pewno detaliczne wykonanie owych gier. Ładna szata graficzna, daje przyjemność z samego oglądania obrazów gry. Ciekawa, wciągająca fabuła, która przyciąga gracza swoją narracyjnością. Dynamiczna rozgrywka, dzięki której codziennie możemy podejmować się nowych, coraz bardziej wymagających wyzwań. Gry są skonstruowane w taki sposób, żeby gracz odczuwał satysfakcję z osiągnięć zdobytych w grze. Chodzi o to, by gracz czasu spędzonego na graniu, nie traktował jako stracony czas. Dla tego w grach często występuje system rankingowy, który dla gracza jest wyznacznikiem progresu, jaki osiąga, grając w daną grę.
Granie w gry jest sposobem na poznanie nowych osób. Dzięki grom możemy poznać ludzi, którzy również podzielają naszą pasję do grania. Grając w gry, stajemy się częścią społeczności graczy, co wiąże się potrzebą przynależności wskazaną na piramidzie potrzeb Maslowa. Granie może być również sposobem na rozładowanie napięcia emocjonalnego, sposobem na rozwiązanie problemów, może być również formą spędzania czasu z rodziną i przyjaciółmi. Granie może również relaksować oraz stymulować poznawczo. Jednakże nie należy zapominać o tym, że ludzie grają w gry po prostu dla przyjemności.
Zmiany poznawcze u graczy
Granie w tak zwane gry “akcji” pozytywnie wpływa na pewne aspekty funkcjonowania poznawczego. Granie pozytywnie wpływa na naszą podzielność, przerzutność oraz na kontrole uwagi. Dzięki graniu dostrzegamy więcej elementów na skraju pola poznawczego, mamy szybszy czas reakcji oraz poprawiamy koordynację ręka – oko. Jednak nie wszystkie zmiany wywołane przez gry, są zmianami pozytywnymi. Jest to powiązane z typem gier w jakie gramy np. gry strategiczne czasu rzeczywistego, takie jak StarCraft II, rozhamowują poznawczo co objawia się trudnościami w zahamowaniu reakcji motorycznej.
Gry, które nie stawiają wymagań graczom, są powolne, bez odpowiedniego tempa, nie będą wpływały na mózg gracza tak spektakularnie jak gry “akcji”, które charakteryzują się dynamiką oraz szybkim tempem rozgrywki. Poprawa, którą obserwujemy u graczy, wynika z tego, że gra sama w sobie wymaga od nas użycia większej liczby zdolności poznawczych niż tradycyjny trening poznawczy, gdzie zazwyczaj trenujemy jakaś jedną określoną funkcję. Przez to, że gry angażują jednocześnie wiele funkcji poznawczych, zmiany u graczy obserwujemy na wielu płaszczyznach.
Struktura mózgu gracza
Osoby, które intensywnie grają w gry, odciskają piętno na swoim mózgu. Zmieniają się włókna łączące struktury mózgu (istota biała). U osób grających włókna, łączące obszary zajmujące się przetwarzaniem informacji wzrokowych, ulegają zgrubieniu i stają się liczniejsze. Zmiany u osób mających pewne predyspozycje do grania, związane z budową mózgu, są liczniejsze i silniejsze. Wynika to z samonapędzającego się koła. Ludzie z predyspozycjami lepiej grają w gry, przez co angażują się z większą intensywnością, co powoduje, że będą wzmacniać obszary w mózgu, przez co owe obszary będą lepiej funkcjonować.
Należy jednak pamiętać, że zmiany w mózgu tak jak wszystko na tym świecie, nie są wieczne. Gdy przestajemy grać obszary w mózgu, które nie są zaangażowane, w czynność, której służyły na początku, są anektowane przez inne czynności. Zmiany znikają dopiero po paru miesiącach bez grania.
Wpływ gier na dziecko
Wpływ gier na dzieci może być katastrofalny w skutkach. Nie ma odpowiedniej liczby godzin, którą małe dziecko mogłoby spędzić na graniu w gry czy przed telewizorem. Zbyt duża liczba godzin spędzona przed ekranem może doprowadzić do opóźnionego rozwoju językowego i innych kompetencji. Inaczej jest oczywiście w przypadku nastolatków. Tutaj gry mają szereg zalet, które już zdążyłem wymienić w pierwszym akapicie artykułu.
Nie jest jednak tak, że gry dla dzieci są tylko czymś złym. Mało co na świecie jest wyłącznie czarno – białe i tak samo jest w przypadku gier. Dzięki graniu dzieci mogą poprawić działanie niektórych funkcji poznawczych, mogą nawiązywać nowe znajomości, a rodzice mogą zacząć grać w gry z dzieckiem, co pogłębi więzy rodzinne, a rodzice będą mieli nową płaszczyznę do porozumienia się z dzieckiem.
Sprawdź ile zapamiętałeś 🙂
Bibliografia
- https://www.youtube.com/watch?v=nbjMsthhj6Q&ab_channel=StrefaPsycheUniwersytetuSWPS
